The last post 07/03/2018

The last post

Ik koos dit keuzetraject voor mezelf omdat ik ‘oorlog’ een belangrijk en interessant aspect vind van de geschiedenis. Helaas ben ik niet zo goed in het onthouden van geschiedenis en leek het me daarom zeer nuttig om voor dit keuzetraject te kiezen. In aantocht van de W.O. lessen die ik tijdens mijn stage in het zesde leerjaar ga geven, leek me dit keuzetraject een goede keuze.

De doelen die ik voor mezelf had opgesteld alvorens ik aan dit keuzetraject begon waren dan ook vanzelfsprekend. Mijn eerste doel was eigenlijk meer voor mezelf namelijk zo goed mogelijk proberen op te letten en de verkregen informatie te onthouden. Ik vind van mezelf dat dit doel vrij goed gelukt is. Zo heb ik een aantal keer tijdens de les notities genomen en merkte ik achteraf dat ik de dingen toch goed onthouden had. Ook tijdens het bezoek aan onze activiteit ( de Dossin Kazerne) merkte ik dat ik enkele dingen nog wist vanuit de lessen.

Een tweede doel dat ik vooropstelde was namelijk om veel ideeën te verzamelen om de lessen rond de oorlog in een derde graag zo boeiend en leuk mogelijk te houden voor de leerlingen.

Aangezien ik dit doel voorop stelde verwachtte ik van dit keuzetraject tevens dat we veel tips, en les ideeën gingen krijgen om toe te passen in de klaspraktijk. Ik moet zeggen dat ik na dit keuzetraject zeker meer inspiratie een inzicht heb gekregen om het onderwerp ‘oorlog’ tot in de klas te brengen. Dus ik kan van mezelf zeggen dat doel ook geslaagd is.

Wat ik verwachtte van dit keuzetraject was vooral veel informatie over de verschillende oorlogen, les ideeën en manieren om met kinderen over oorlog en bijvoorbeeld huidige aanslagen te praten. Ik kan wel stellen dat al mijn verwachtingen zijn ingelost. Naar mijn mening was de informatie die we kregen over bijvoorbeeld de huidige oorlogen nogal complex. Daarom vond ik het soms moeilijk om het te begrijpen omdat er snel werd vanuit gegaan dat iedereen er wel iets over wist. Daarom had ik soms graag nog een meer simpele uitleg gehad.

De werkvormen die tijdens de lessen gebruikt werden waren zeer uiteenlopend en bruikbaar in de klaspraktijk. De eerste les toen we gingen brainstormen op de flappen, kwamen er al heel wat dingen naar boven bij andere leerlingen die bij mij ook een belletje deden rinkelen. Al vond ik het wel moeilijk om zelf dingen te verzinnen.

De lessen die volgenden waren steeds goed in balans en bestonden vaak uit een instructiemoment, een opzoekmoment binnen onze groep, een kijkmoment en een vertel moment. Dit vond ik zeer leuk omdat we zo wat afwisseling hadden en verschillende werkvormen aangeboden kregen.

Wat ik voornamelijk ga meenemen naar de klaspraktijk is het dilemma, de koffer, de filmfragmenten en de kijkkast/kijktafel. Ik denk dat deze werkvormen heel aantrekkelijk zijn voor leerlingen. Als dit voor mij werkt heeft een kind van 10-12 jaar er zeker plezier in om deze werkvormen toe te passen.

Een van de dingen die mij het meest is bijgebleven doorheen dit keuzetraject is het verhaal dat werd voorgelezen in de klas. Namelijk uit het boek ‘Adres onbekend’ van Kathrine Tressmann Taylor. Wanneer de leerkracht het verhaal begon voor te lezen kwam het nogal traag opgang en was het soms wel wat saai om naar te luisteren. Wanneer het verhaal plots een nieuwe wending krijgt zat ik op het puntje van mijn stoel omdat ik helemaal werd meegezogen in het verhaal. Hoe het verhaal eindigt was voor mij een aangrijpend moment dat het verraad tijdens de Tweede Wereldoorlog goed weerspiegelt.  Dit verhaal zou ik wel niet gebruiken in de lagere school maar eerder in een middelbaar omdat er in het geen eenduidig beeld wordt geschetst maar nog veel overlaat aan de verbeelding. Daarom is extra uitleg van de leerkracht af en toe wel nodig om mee gezogen te worden in het verhaal.

Toen we maandagochtend onze eerste les kregen waarin we alle informatie ontvingen over het keuzetraject, bleef dit voor mij nog een vage opdracht. Ik kon moeilijk inzicht krijgen op de verschillende opdrachten die door elkaar verweven werden. Doorheen dit keuzetraject werden de opdrachten en de bedoeling van het keuzetraject om tot 1 onderwerp te komen stilaan duidelijker. De posts en dagboekfragmenten die ik op de blog postte begonnen uiteindelijk toch tot meer inzicht te lijden. Wanneer we als groep een interessegebied hadden gekozen waarrond we onze lessen wilden opbouwen (namelijk de Hitlerjugend) ging het werk plots veel vlotter. Ook het bezoek aan de Dossin Kazerne konden we met een gericht doel bezoeken. Hierdoor kregen we al snel een idee om een personage te maken dat goed past in de leefwereld van kinderen.

Na dit keuzetraject gevolgd te hebben kan ik besluiten dat ik meer ben te weten gekomen over de verschillende oorlogen in de geschiedenis en ook de huidige oorlogen. Datgene wat ik zeer goed en bruikbaar vond dit keuzetraject was hoe je met kinderen omgaat wanneer de oorlog/ aanslagen plots heel dichtbij komen of wanneer een kind uit je klas dit zelf heeft meegemaakt. 

Het belangrijkste is dat je de kinderen leert dat het soms niet erg is om bang te zijn en dat je de dingen niet steeds probeert te verbloemen om de gruwelijke waarheid soms achter ons te laten. Het is onze taak als leerkracht om in deze tijd van gruwelijke gebeurtenissen af een toe een lichtpuntje te zoeken dat de mensheid en te kinderen terug hoop geeft. En dat is iets dat we niet mogen vergeten. 

Al bij al ben ik zeer tevreden dat ik voor dit keuzetraject heb gekozen. Met een hoofd vol nieuwe ideeën kan ik nu beginnen aan de lesvoorbereidingen over de Tweede wereldoorlog in mijn klasje van het zesde leerjaar. Juf Roos is er klaar voor!