OorlogsLAB van Julie Roos Lisbeth en Ellen

Thema Hitlerjugend, Jodenvervolging en kritisch nadenken Aan de hand van onze onderzoeksvraag (Hoe kunnen we een kritisch standpunt innemen ten opzichte van Hitler en de Hitlerjugend?), stelden we volgende lesideeën op: LESIDEE 1 De eerste les staat in het thema van de jeugdbeweging, iets heel onschuldig en waar de kinderen van de klas heel veel mee bezig zijn. De leerkracht laat de leerlingen hun uniform meenemen naar de klas en de leerlingen vertellen over hun ervaringen met de jeugdbeweging. De herinneringskoffer wordt getoond. Het is de koffer van de opa van de leerkracht. De leerkracht heeft deze meegenomen omdat ze voorwerpen in de koffer herkende van de jeugdbeweging. Ze leest een stukje voor uit het dagboekfragment en is verrast dat Peter negatieve ervaringen heeft met de jeugdbeweging en dat hij er bang voor is. De tijdsperiode wordt aangehaald. De leerkracht vraagt aan de kinderen wat zij weten over deze periode. Dit wordt al op een grote flap geschreven. De leerlin

Ik ben aan dit keuzetraject begonnen met weinig verwachtingen. Ik vind de oorlog sowieso interessant, maar geschiedenislessen vroeger iets minder. Ik was ook niet zo goed in het leggen van linken, ik was eerder iemand die alles vanbuiten leerde en dan na de test ook alles vergeten was. Daarom leek het me interessant om dit KT te doen en dus zelf te zoeken naar de verschillende linken en hierover te praten. Wel, ik moet zeggen dat dit goed gelukt is. We werden als het ware verplicht om er constant mee bezig te zijn en dingen op te zoeken en te ontdekken. Daarnaast vond ik het ook erg leuk om verhalen van anderen te horen en hen vol passie te laten vertellen. De twee weken zijn vooruit gevlogen. Het dilemma dat ons in het begin van deze twee weken werd voorgeschoteld, is me het meest bijgebleven. Er lagen enkele voorwerpen op tafel en je moest beslissen welke je van deze zou meenemen op je vlucht. Je mag er maar drie uitkiezen. Hierover zelf beslissen was moeilijk, maar om dan ee

07/03/2018 Vandaag in de les zagen we enkele filmfragmenten van kinderen die gevlucht zijn uit Syrië. De kinderen vertelde in het fragment hun verhaal op een zeer aangrijpende manier. In tegenstelling tot enkele andere leerlingen van de klas bleven deze fragmenten me sterk bij, en vond ik ze zeer aangrijpend. Toen ik later hoorden dat er lessenpakketten rond werden opgesteld door Amnesty international ben ik na de les thuisgekomen en reeds gaan zoeken op het internet naar het gratis lesmateriaal. Ze zijn nog niet besteld maar dat gaat zeker nog gebeuren. Voor kinderen wordt er hier een duidelijk beeld geschetst over de huidige vluchtelingensituaties in de wereld. Dit zal de kinderen dan ook erg aanspreken omdat het over leeftijdsgenootjes gaat. Ook de materialen die bij de filmpjes gemaakt werden zijn zeer kindvriendelijk en spreken volgens mij de leerlingen echt na. Het zet hen vooral aan het nadenken. Ik vind het dan ook belangrijk dat leerlingen er met elkaar kunnen over pra

Il Duce, dat is één van de namen die ik me herinner van de geschiedenislessen over de Tweede Wereldoorlog. Maar wat deed hij nu weer precies allemaal. Ik wist nog dat hij een pact had met Hitler en ook heel antisemitistisch was. Dus ik zocht naar meer informatie. Uiteindelijk werd me snel alles terug duidelijk. Een dictator die zijn mensen in de strijd gooide om zijn land te laten heersen. Je merkt al snel dat Hitler en Mussolini twee dezelfde personen zijn. Allebei hopeloos op zoek naar macht zonder rekening te houden met zijn bevolking. Je merkt dat er overal zo’n mensen zijn. Kijk naar Stalin, Trump,… zit dit dan in elk persoon? Of is dit een soort hersenkronkel die medisch behandeld moeten worden? Volgens mij is dit een effect vanaf dat je veel macht krijgt. Je wilt altijd meer en meer totdat je jezelf de vernietiging in jaagt. Dat was toch het effect op de meeste van deze dictators tot nu toe. Een interessant verschijnsel, valt dit dan ook medisch te onderzoeken/verklaren?

Adres onbekend Als ik terug blik naar de voorbije weken is er toch 1 ding wat me sterk is bijgebleven. Namelijk het boek dat ons werd voorgelezen in de les. 'Adres onbekend' van Katherine Tressmann Taylor. Wanneer de docent het boek begon voor te lezen was dit voor mij nogal langdradig en soms zelfs een beetje saai om naar te luisteren. Maar plots kreeg het verhaal een spannende wending waardoor ik steeds aandachtiger begon te luisteren. In het begin was het nog niet helemaal duidelijk wat er precies gaande was in het boek. Maar eens je kan volgen weerspiegelt dit verhaal duidelijk beeld van verraad en vriendschap tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit boek is een echte aanrader. Voor wie niet graag leest is er het positieve nieuws dat het boek redelijk dun is en dus vlot uitleest. Dit verhaal is zeker iets dat ik meeneem naar de toekomst.

De oorlogen hebben op sommige vlakken ook voordelen gehad. Bijvoorbeeld ook op medisch vlak. In het begin van dit keuzetraject moest ik enkele feiten opzoeken rond Josef Mengele. Een dokter die zijn proefjes ging doen op veroordeelden in Auschwitz. Vooral tweelingen waren zijn proefkonijnen. Wat zet een mens eraan om zo’n onmenselijke onderzoeken uit te voeren. Is de medische vooruitgang dan zoveel belangrijker dan het leven van sommige mensen. Voor hem was dit wel en dat kan ik gewoonweg niet verstaan. Door vele verwondingen die werden opgedaan bijvoorbeeld door handgranaten, bommen, schotwonden,… Moest de medische wereld wel zoeken naar oplossingen om deze mensen te helpen. Ik vind dit enorm interessant. Ik heb bijvoorbeeld al series gezien over de verschillende oorlogen waarin een verpleegster haar verhaal doet over hoe ze anderen helpt. Ik denk dat als ik in de oorlog terechtkwam, er ook alles aan zou doen om de gewonden te helpen. Ik zou het liefst van al in een ziekenhuis

Ik heb een heel documentje opgezocht over de invloed van de Eerste Wereldoorlog op de bevolking. Uiteindelijk is het logisch dat het vele gevolgen heeft. Natuurlijk is het erg pakkend om alle verhalen te horen van verschillende overlevenden. Ik vind het vooral interessant als het gaat over mensen die in de concentratiekampen hebben gezeten. Je kan je nooit volledig de sfeer voorstellen die daar hing. Een kamp vol mensen die honger leden, allemaal hetzelfde uniform droegen en wachtend op hun veroordeling. Onvoorstelbaar gewoon! Daarnaast was er een enorme hongersnood en na de oorlog duurde dit ongeveer twee jaar om weer te herstellen. Op dit moment, vinden we in elke winkel voldoende eten. Stel je voor dat dit er niet was. Wat zouden we dan doen? Ik denk dat het dierlijk instinct van de mens dan naar boven komt. Stelen is geen misdrijf meer, het is overleven. Ik bekijk stelende mensen in de oorlog dan niet meteen als dieven, maar eerder uit wanhoopsdaad. Zeker als er als vader of

The last post Ik koos dit keuzetraject voor mezelf omdat ik ‘oorlog’ een belangrijk en interessant aspect vind van de geschiedenis. Helaas ben ik niet zo goed in het onthouden van geschiedenis en leek het me daarom zeer nuttig om voor dit keuzetraject te kiezen. In aantocht van de W.O. lessen die ik tijdens mijn stage in het zesde leerjaar ga geven, leek me dit keuzetraject een goede keuze. De doelen die ik voor mezelf had opgesteld alvorens ik aan dit keuzetraject begon waren dan ook vanzelfsprekend. Mijn eerste doel was eigenlijk meer voor mezelf namelijk zo goed mogelijk proberen op te letten en de verkregen informatie te onthouden. Ik vind van mezelf dat dit doel vrij goed gelukt is. Zo heb ik een aantal keer tijdens de les notities genomen en merkte ik achteraf dat ik de dingen toch goed onthouden had. Ook tijdens het bezoek aan onze activiteit ( de Dossin Kazerne) merkte ik dat ik enkele dingen nog wist vanuit de lessen. Een tweede doel dat ik vooropstelde was nam

Reflectie keuzetraject Ten Oorlog Bij de keuze tussen de verschillende keuzetrajecten viel het keuzetraject ‘ten oorlog’ me meteen op.   Eerst dacht ik dat het iets drama gerelateerd zou zijn maar toen ik verder ging lezen bleek het iets totaal anders te zijn. Het bleek te gaan over de verschillende oorlogen, zowel van vroeger en nu. Omdat ikzelf vrijwilligerswerk doe in een noodopvangcentrum voor vluchtelingen, wou ik hier zeker iets meer over te weten komen. De kinderen in het opvangcentrum vertellen soms uit het niets verhalen over hun tocht naar België in een camion, boot,… . Persoonlijk wist ik niet goed hoe ik moest reageren op hun verhalen. Natuurlijk had ik deze verschrikkelijke beelden al eerder gezien op de televisie maar voor de rest is dit een ver van ons bed show. Met die reden koos ik voor dit keuzetraject, ik heb me altijd al heel erg geïnteresseerd in het verleden en nu. Daarnaast leer ik graag dingen bij en ben ik zelf een heel leergierig persoon. Mijn doelen op v

Bronnen: Foto 1: http://www.geobronnen.com/de-berlijnse-muur.html Foto 2: https://www.aol.com/article/news/2017/01/20/british-protesters-tell-trump-from-tower-bridge-build-bridges/21659553/ Foto 3: http://almagottlieb.com/category/donald-trump/ Bovenstaande foto is getrokken op 9 november 1989. Het is de val van de Berlijnse muur. Ik vond dit een hele krachtige foto die voor mij vandaag de dag nog van toepassing is. We moeten als samenlevingen bruggen bouwen in plaats van muren. Vele wereldleiders hebben dit spijtig genoeg nog niet begrepen. Het is spijtig dat ze niets leren uit onze geschiedenis. Ze willen op één of andere manier de geschiedenis terug herleven. Alle geluk dat er heel veel tegenstanders zijn die samen kritisch nadenken over de beslissingen van wereldleiders.

Ik heb me ingeschreven voor dit keuzetraject omdat geschiedenis een passie van me is. Ik heb het altijd al heel interessant gevonden. Toen ik dan zag dat er een keuzevak ‘Ten Oorlog’ was, dacht ik meteen dat dit iets voor mij was. Vanaf de eerste les was ik volledig mee met het concept van het traject. Je leren was zelfgestuurd. Je kreeg hoofdthema’s aangeboden zoals Wereldoorlog I, Wereldoorlog II en actuele oorlogen. Wat je wou leren omtrent deze thema’s mocht je helemaal zelf kiezen. Zo leer je nog het beste, wat je zelf interessant vindt. Je leert ook van elkaar door de verhalen die we elke les met elkaar deelden. Het concept projectwerk was echt geslaagd in dit keuzevak. Wat ik de twee boeiendste lessen vond, waren de lessen rond Wereldoorlog I en Wereldoorlog II. In deze lessen was ik één en al focus. Het onderwerp wat me het meest raakte, waren de Joden die die op een beestachtige manier vermoord werden. Ik heb altijd al iets met dit onderwerp gehad, ik denk zoals vele mense